M.V.M.
 


Mensajes

Página número 70


A los diez mensajes posteriores
Nombre: Adriana Migliaro
E-Mail: adrimig_EN_internet_PUNTO_com_PUNTO_uy
Ciudad: Montevideo
País: Uruguay
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Hoy (20/10/03) desperté con la noticia, que tristeza. Realmente desconsuela perder este tipo de personas que le hacen tanto bien a este mundo, por sus actitudes, su inteligencia, por su forma de pensar (y hacernos pensar) y por Carvalho. Sus libros, artículos y obra en general me parecen siempre en ebullición, en pleno proceso creativo, aún cuando ya están terminadas y publicadas. Quizás, con su persona nos pase lo mismo.

Nombre: Mariano M. Alonso y de la Fuente
E-Mail: mmalonso_EN_tiscali_PUNTO_es
Ciudad: MADRID
País: ESPAÑA
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Hasta hoy, lunes,al no encontrar el articulo de Manolo en EL PAIS, no me he podido creer que MANOLO VAZQUEZ MONTALBAN no seguirá enseñandonos. A través de sus articulos y sus libros MONOLO nos ha enseñado, me ha enseñado a vivir, a pensar, a comer e incluso a beber.
Ningún autor ha conseguido atraparme como lo hizo manolo. Como ejemplo, yo que no sé catalán tengo en uno de los mejores lugares de mi biblioteca entre otros el libro "l'art de manger a catalunya".
Siento terriblemente su muerte

Nombre: Biblioteca la Bòbila
E-Mail: b_PUNTO_hospitalet_PUNTO_lb_EN_diba_PUNTO_es
Ciudad: L'Hospitalet
País: Espanya
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: L'equip de la Biblioteca la Bòbila, consternat per la pèrdua de Manuel Vázquez Montalbán, es solidaritza amb la família i els amics en aquests tràgics moments. En Manolo restarà per sempre en la nostra memòria i la seva obra ens acompanyarà sempre.
Definitivament, la història no és tal i com ens la mereixíem!

Nombre: Margarida Marin
E-Mail:
Ciudad:
País:
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Sóc i seré sempre una gran admiradora del Sr. Vázquez Montalbán.
Em sento molt trista per la seva mort, doncs tots em perdut una mica, no
sols un gran autor sinó també una gran persona.
Acompanyo a la seva família i amics en tant trist moment.

Nombre: Katia RUIZ
E-Mail: KATIA_PUNTO_RUIZ_EN_wanadoo_PUNTO_fr
Ciudad: Burdeos
País: Francia
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Le echaré de menos. Siento ya demasiado su pérdida. Sus libros y sus artículos eran una bocanada de aire puro en este mundo de locos.Me duelo mucho pensar que ya no leeré nada nuevo de Manolo Vazquez Montalban, que conocí literariamente cuando sólo tenía (yo) 16 años.Mis más sentidos sentimientos para su familia.


Nombre: PILI
E-Mail: pililua2002_EN_yahoo_PUNTO_es
Ciudad: elgoibar
País: ESPAÑA
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: espero que puedas acceder a tu pagina desde el lugar donde te encuentres ahora, y asi ver todos los mensajes que recibiras en estos dias, ¿no podias imaginar cuantos amigos has dejado a traves de tus libros ?
Imagino, como otros grandes que se han ido, que seguirás con tus libros y debates, en el otro lugar, espero poder algun día participar de ese privilegio a tu lado.

un saludo colega.


Nombre: María Eugenia Meza
E-Mail: tres_EN_ctcinternet_PUNTO_cl
Ciudad: Santiago
País: Chile
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Aunque no crfeo en las casualidades, "Los pájaros de Bangkok" me llegaron asi, sin buscarlo. Y encontré tu literatura que me abripo sentidos y caminos. Comencé a seguirte, con lo difícil que era seguirte en Chile, en dictadura. El 88, me enteré que viniste, pero yo estaba en cama y por largo tiempo, así es que falté a la cita. Pero después, las "Letras de España" te trajeron de vuelta. Yo era, a la sazón, editora de Cultura del diario "La Nación" y pude entrevistarte. Tú estabas extrañado de que conociera tanto tu obra (no por falta de méritos tuyos, sino por falencias periodísticas). Me impactó su sinceridad, tu franqueza y esa ternura que se te escapaba por los ojos, que era la misma con la que animabas a tus personajes. Todo aquello se agregó a la admiración que ya te tenía por tu coraje, tu consecuencia, tu sabiduría. Fui a todas tus conferencias. Me regalaste un libro, dedicado, que atesoro. Y luego, continué siguiéndote. El 18 me quedé sin palabras. Y aquí estoy, escribiéndote porque sé que desde algún lugar estarás recibiendo este cariño que no es póstumo, porque sabías lo que la gente sentía, siente y sentirá por tí. Aquí estamos desoladas algunas; desolados, otros. Claro, tenemos tus libros y esperaremos "Milenium". Y siempre estarán tus palabras que yo, gracias a la vida, puedo incluso volver a escuchar. Gracias por todo: por tu ejemplo, por tu ficción, por tu realidad, por tu amor a la vida. Gracias y, lo sé, algún día volveremos a tomar café juntos.

Nombre: LEANDRO HERRERO
E-Mail: leandro_EN_ripense_PUNTO_net
Ciudad: COSLADA (MADRID)
País: ESPAÑA
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Visito esta página por primera vez el 20 de octubre de 2003, y leo en ella: "Él se pasea por aquí de vez en cuando".
Pasee usted, señor Montalbán, no deje de pasear allí donde se encuentre usted ahora mismo, mientras se ríe de este mundo de locos que acaba de abandonar.
¿Y a qué va a dedicarse ahora Carvalho?

Nombre: Joaquim Calado
E-Mail: jmnucalado_EN_hotmail_PUNTO_com
Ciudad: Lisboa
País: Portugal
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Adeus, Manuel Vásquez Montálban. Nunca te esqueceremos. Que esta página sobreviva à tua morte.

Nombre: Cosimo Polisena
E-Mail: cosimopolisena_EN_hotmail_PUNTO_com
Ciudad: Barcelona
País: Catalunya Espanya
Fecha: 20 octubre 2003
  
Mensaje: Caro Manolo,
grazie per il tuo genio e la tua generositá.
La mia tristezza, oggi senza il tuo sguardo ironico sul mondo é enorme ... tristezza soprattutto per non poter aver piú l'occasione di ascoltarti, vederti o incontrarti mentre passeggi per la tua Barcellona che grazie a te ho imparato a conoscere e ad amare... Infinitamente ti ringrazio per avermi "insegnato" lo spagnolo - la lingua dei miei figli ... ho imparato a parlare castellano leggendo le avventure di Pepe... grazie Manolo....


El único consuelo es saber que al menos un día, en tu enorme generosidad, leiste algunos versos de mi libro de poemas que te regalé durante un Sant Jordi... Sin duda tú fuiste el mejor lector que ese pobre libérculo tuvo... gracias también por eso.... Addio Manolo

A los diez mensajes anteriores